Alemán
Traducciones detalladas de beleidigend de alemán a inglés
beleidigend:
-
beleidigend (unverschämt)
-
beleidigend (schmerzhaft; schmerzend; schmerzlich; kränkend)
-
beleidigend (lästerlich; verleumderisch)
scandalous; injurious; offending; insulting; slanderous; backbiting-
scandalous adj.
-
injurious adj.
-
offending adj.
-
insulting adj.
-
slanderous adj.
-
backbiting adj.
-
Translation Matrix for beleidigend:
Sinónimos de "beleidigend":
Wiktionary: beleidigend
beleidigend
adjective
-
causing offense
-
containing insult, or having the intention of insulting
-
tending to lessen in value
beleidigend forma de beleidigen:
Conjugaciones de beleidigen:
Präsens
- beleidige
- beleidigst
- beleidigt
- beleidigen
- beleidigt
- beleidigen
Imperfekt
- beleidigte
- beleidigtest
- beleidigte
- beleidigten
- beleidigtet
- beleidigten
Perfekt
- habe beleidigt
- hast beleidigt
- hat beleidigt
- haben beleidigt
- habt beleidigt
- haben beleidigt
1. Konjunktiv [1]
- beleidige
- beleidigest
- beleidige
- beleidigen
- beleidiget
- beleidigen
2. Konjunktiv
- beleidigte
- beleidigtest
- beleidigte
- beleidigten
- beleidigtet
- beleidigten
Futur 1
- werde beleidigen
- wirst beleidigen
- wird beleidigen
- werden beleidigen
- werdet beleidigen
- werden beleidigen
1. Konjunktiv [2]
- würde beleidigen
- würdest beleidigen
- würde beleidigen
- würden beleidigen
- würdet beleidigen
- würden beleidigen
Diverses
- beleidig!
- beleidigt!
- beleidigen Sie!
- beleidigt
- beleidigend
1. ich, 2. du, 3. er/sie/es, 4. wir, 5. ihr, 6. sie/Sie
Translation Matrix for beleidigen:
Sinónimos de "beleidigen":
Wiktionary: beleidigen
beleidigen
beleidigen
Cross Translation:
verb
-
-
-
to hurt the feelings
-
to offend
-
to scorn
-
to insult
-
To criticise vehemently
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• beleidigen | → affront; offend; insult | ↔ beledigen — nare opmerkingen maken tegen of over een persoon |
• beleidigen | → insult | ↔ injurier — offenser quelqu’un par des paroles injurieux. |
• beleidigen | → abuse; insult; offend; curse; revile; affront | ↔ insulter — outrager de fait ou de parole, avec dessein préméditer d’offenser. |
• beleidigen | → offend; insult; hurt; wrong; aggrieve; affront | ↔ offenser — outrager quelqu’un par une offense. |