Resumen
Neerlandés a francés:   más información...
  1. volmachtigen:
  2. Wiktionary:


Neerlandés

Traducciones detalladas de volmachtigen de neerlandés a francés

volmachtigen:

volmachtigen verbo (volmachtig, volmachtigt, volmachtigde, volmachtigden, gevolmachtigd)

  1. volmachtigen (volmacht geven)
    autoriser; mandater; donner plein pouvoir à
    • autoriser verbo (autorise, autorises, autorisons, autorisez, )
    • mandater verbo (mandate, mandates, mandatons, mandatez, )

Conjugaciones de volmachtigen:

o.t.t.
  1. volmachtig
  2. volmachtigt
  3. volmachtigt
  4. volmachtigen
  5. volmachtigen
  6. volmachtigen
o.v.t.
  1. volmachtigde
  2. volmachtigde
  3. volmachtigde
  4. volmachtigden
  5. volmachtigden
  6. volmachtigden
v.t.t.
  1. heb gevolmachtigd
  2. hebt gevolmachtigd
  3. heeft gevolmachtigd
  4. hebben gevolmachtigd
  5. hebben gevolmachtigd
  6. hebben gevolmachtigd
v.v.t.
  1. had gevolmachtigd
  2. had gevolmachtigd
  3. had gevolmachtigd
  4. hadden gevolmachtigd
  5. hadden gevolmachtigd
  6. hadden gevolmachtigd
o.t.t.t.
  1. zal volmachtigen
  2. zult volmachtigen
  3. zal volmachtigen
  4. zullen volmachtigen
  5. zullen volmachtigen
  6. zullen volmachtigen
o.v.t.t.
  1. zou volmachtigen
  2. zou volmachtigen
  3. zou volmachtigen
  4. zouden volmachtigen
  5. zouden volmachtigen
  6. zouden volmachtigen
diversen
  1. volmachtig!
  2. volmachtigt!
  3. gevolmachtigd
  4. volmachtigend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Translation Matrix for volmachtigen:

VerbTraducciones relacionadasOther Translations
autoriser volmacht geven; volmachtigen autoriseren; dulden; fiatteren; gedogen; goed vinden; goedkeuren; goedvinden; laten; machtigen; permitteren; toekennen; toelaten; toestaan; toestemmen; toestemming verlenen; tolereren; vergunnen; verlenen
donner plein pouvoir à volmacht geven; volmachtigen
mandater volmacht geven; volmachtigen machtigen

Wiktionary: volmachtigen

volmachtigen
Cross Translation:
FromToVia
volmachtigen accréditer; autoriser autorisieren — jemanden berechtigen, bevollmächtigen