Neerlandés
Traducciones detalladas de steentje de neerlandés a sueco
steentje:
Translation Matrix for steentje:
| Noun | Traducciones relacionadas | Other Translations |
| småsten | steentje | grind; grindsteen; keizand; kiezel; kiezels; kiezelsteen; kiezelsteentjes |
Palabras relacionadas con "steentje":
steen:
-
de steen (gesteente)
sten formning-
sten formning sustantivo
-
-
de steen (baksteen)
-
de steen (rolsteen; kei)
Translation Matrix for steen:
| Noun | Traducciones relacionadas | Other Translations |
| klippa | kei; rolsteen; steen | klif; klip; rif; rock; scheer; steile bodemverheffing; uitstekende rots |
| sten | baksteen; kei; rolsteen; steen | |
| sten formning | gesteente; steen | |
| stenbumling | kei; rolsteen; steen | zwerfkei |
| tegelsten | baksteen; steen | bouwsteen |
| Verb | Traducciones relacionadas | Other Translations |
| klippa | afsnijden; bewerken; doorponsen; een knippend geluid maken; met effect spelen; ponsen; snijden; stansen; tekst redigeren | |
| Modifier | Traducciones relacionadas | Other Translations |
| sten | stenen |
Palabras relacionadas con "steen":
Definiciones relacionadas de "steen":
Wiktionary: steen
Cross Translation:
| From | To | Via |
|---|---|---|
| • steen | → klippa; berghäll; berg | ↔ Fels — eine zusammenhängende Masse festen Gesteins |
| • steen | → kärna | ↔ Kern — zentraler Hauptbestandteil eines Ganzen |
| • steen | → sten | ↔ Stein — unzählbar: mineralisches Material |
| • steen | → sten | ↔ Stein — Körper aus mineralischem Material |
| • steen | → berg; sten | ↔ rock — natural mineral aggregate |
| • steen | → klippa | ↔ rock — something strong, stable, and dependable |
| • steen | → sten | ↔ stone — substance |
| • steen | → sten | ↔ stone — small piece of stone |
| • steen | → sten | ↔ stone — medical: hard, stone-like deposit |
| • steen | → tegelsten | ↔ brique — maçonnerie|fr bloc de pierre artificielle fabriquer avec de la terre argileux pétrir, mouler, sécher, cuire, et dont on se servir comme matériau de construction. |
| • steen | → sten | ↔ pierre — roche qu’on emploie dans la construction des édifices, soit qu’on l’ait détacher des montagnes ou des rochers, soit qu’on l’ait extraire d’une carrière. |